Digitale verktøy og tilpassa opplæring

Korleis kan IKT vere ein ressurs i tilpassa opplæring? Moglegheitene er nærmast uendelege, fallgruvene like mange. Mi erfaring er at det som avgjer kor vidt ein lukkast (med bruk av IKT) i tilpassa opplæring er læringssyn eller elevsyn, relasjon mellom lærar og elev (føresette) og klasseleiing. Desse elementa dannar nødvendigvis bakteppe for korleis ein tilnærmar seg digitale verktøy i skulekvardagen. Behaviorisme vs. konstruktivisme, sosiokulturelt perspektiv vs. kognitivt perspektiv osv. Det er sjeldan ein snakkar om anten eller, men kor ein ligg i spenningsfeltet mellom desse perspektiva har mykje å seie for kva slags digitale verktøy som blir tatt i bruk. Er det tryggast å bruke programvare som gir rask tilbakemelding på rett eller galt eller vågar vi å kople elevane saman, anten med kvarandre eller med utvalde delar av den store verda? Og om vi vågar å ta spranget, maktar vi å leie elevane på ein måte som gjer at dei ikkje blir pakka inn i vatt, men heller ikkje brent?

Kva fungerer (nærmast) alltid i min kvardag? Bruk av LMS til oppretting av digitale mapper gir mange moglegheiter, mellom anna noko så enkelt som at ingen kan miste kladdeboka si i norsk. Utfordringane blir å organisere all informasjonen på ein føremålstenleg måte, slik at den digitale mappa blir eit læringsverktøy i seg sjølv i form av repetisjon og refleksjon over eiga utvikling.